Από μικρός ήμουν παιδί της φύσης. Ίσως έχει να κάνει ότι στις αθώες εποχές της δεκαετίας του 80 και αρχές του 90, στις επίσης αθώες ηλικίες μέχρι την εφηβεία, κάναμε κάθε χρόνο ελεύθερη κατασκήνωση με τους γονείς μου και με φίλους. Τουλάχιστον 2-3 σκηνές κάθε φορά. Όμορφα χρόνια, ανεμελιάς, αλλά κυρίως, επαφής με τη φύση!Την ίδια περίοδο άρχισε και ο αθλητισμός, κολύμβηση και αργότερα ποδόσφαιρο, τα οποία και τα δύο είναι αθλήματα που έρχεσαι σε άμεση επαφή με φυσικά στοιχεία. Νερό, βροχή, αέρα, κρύο, χώμα, γρασίδι κλπ...
Αυτές οι δύο επιρροές, προφανώς με έκαναν καταρχήν να είμαι εξοικειωμένος με τη φύση, αλλά κυρίως μου ενέπνευσαν ένα μεγάλο σεβασμό απέναντί της! Και μόνο όταν αποκτήσεις αυτό το σεβασμό και κάτσεις να την παρατηρήσεις (ατελείωτες ώρες σιωπής φαινομενικά κοιτώντας στο πουθενά, αλλά σε αυτό το πουθενά υπάρχει παντού η φύση), τότε μπορείς να καταλάβεις το μεγαλείο της, την τελειότητά της και εν τέλει, την ομορφιά της!
Επειδή, λοιπόν, ο άνθρωπος από τη φύση προήλθε, στη φύση (κυριολεκτικά) ξεκίνησε τη ζωή του και τώρα τελευταία έχει αρχίσει να αποξενώνεται και να την καταστρέφει, στην ουσία καταστρέφει την ίδια του την ύπαρξη! Όλοι το ξέρουμε αυτό, αλλά κανείς δεν κάνει κάτι. Συνεχίζουμε να πετάμε το τσιγάρο στο δρόμο ή το περιτύλιγμα της καραμέλας. Δεν είναι τόσο η ρύπανση ("σιγά τη ρύπανση, πόσο ρυπαίνει ένα διαφανές περιτύλιγμα" μπορεί να πει κάποιος), αλλά κυρίως είναι η σκέψη, η συμπεριφορά, ο τρόπος αντιμετώπισης της αλληλεπίδρασής μας με το περιβάλλον.
Επειδή, λοιπόν, πάντα ήμουν ευαίσθητος σε αυτό το κομμάτι, αποφάσισα να κάνω μια σειρά φωτογραφιών που να δηλώνουν ακριβώς αυτό. Όσο σκοτώνουμε τη φύση, τόσο σκοτώνουμε τον εαυτό μας, την ύπαρξή μας!
Παρουσιάζω την πρώτη φωτογραφία. Παράλληλα, είναι και η πρώτη προσπάθεια φωτογράφησης του εαυτού μου ως μοντέλου. Αποφάσισα να είμαι εγώ το μοντέλο σε αυτή τη σειρά, για να δείξω ότι από τον εαυτό μας ξεκινάει η αλλαγή, τον εαυτό μας αφορά κι εμείς είμαστε αυτοί που πρέπει να κάνουμε κάτι, γιατί αν δεν το κάνουμε, εμείς είμαστε αυτοί που αργοπεθαίνουμε παράλληλα με το θάνατο της φύσης...
Εν αναμονή των υπολοίπων φωτογραφιών...
