25/9/11

Βόλτα στο βουνό

Ήταν μια μέρα δύσκολη... Δεν είχα και την καλύτερη διάθεση ή, για να είμαι ακριβής, δεν είχα καθόλου καλή διάθεση...! Γύρισα από τη δουλειά εξουθενωμένος, πνιγμένος, ήθελα να ξεφύγω να δραπευεύσω!

Δεν το σκέφτηκα καθόλου! Γύρισα, άλλαξα, πήρα τη φωτογραφική μου και ξεκίνησα για το βουνό! Δεν ήξερα πού ήθελα να φτάσω, απλά να περπατάω, να ανεβαίνω! Ο δρόμος έφτανε μέχρι ένα σημείο και μετά...πέτρα και βουνό! Ξεκίνησα να σκαρφαλώνω στην κυριολεξία, ζωσμένος με τα "σύνεργα" της απόδρασης! Είχε έναν καταπληκτικό ουρανό εκείνη την ώρα. Είχε βρέξει την προηγούμενη και είχαν μείνει ακόμα τα σύννεφα να μας θυμίζουν ότι ακόμα υπάρχει ο κίνδυνος αυτός. Όμως, όσο απειλητικά φαινόντουσαν, τόσο όμορφα ήταν όσο δεν ξεσπούσαν! Θα σκαρφάλωνα και θα τα φωτογράφιζα! Και σκαρφάλωνα και φωτογράφιζα και σκαρφάλωνα και φωτογράφιζα...!

Στις φωτογραφίες προσπάθησα να αποτυπώσω την κατάστασή μου όσο ανέβαινα στο βουνό. Αρχικά πνιγμένος και με τάσεις φυγής, αργότερα συνεπαρμένος από το τοπίο και πιο ήρεμος, μέχρι τη γλυκιά εξάντληση από την προσπάθεια και τη γαλήνη της ηρεμίας και του τοπίου... Ένα φωτογραφικό ταξίδι σε τοπία, χρώματα και συναισθήματα και τη μεταξύ τους αλληλεπίδραση...!

Ελπίζω να το απολαύσετε... Εγώ το έκανα πάντως!


Σκοτάδι..
Παγιδευμένο φώς...













Ψάχνει διέξοδο...
Ξεχύνεται από τη χαραμάδα...











Γλυκαίνει το σκοτάδι...
Καθαρίζει ο ουρανός...

Ξεμυτίζει ο ήλιος...









Φεύγει το σύννεφο...










Γαλήνη και ηρεμία...

20/9/11

Συναυλία Κρυφές Αλήθειες

Μέσα στο καταχείμωνο ήρθαν και μας ζέσταναν με τις μουσικές τους... Φίλοι κολλητοί που με ανέχτηκαν να πηγαινοέρχομαι στη σκηνή και να τους φωτογραφίζω επί το έργο!

Προσπάθησα να βγάλω τη δύναμη και την τρυφερότητα συνάμα της μουσικής τους και της ερμηνείας τους, ώστε μετά από χρόνια, κοιτάζοντας τις φωτογραφίες, να μπορώ να ξαναμπώ στα μονοπάτια που μας περπάτησαν εκείνες τις δύο βραδιές του χειμώνα στις αρχές του 2011, οπότε και άφησαν το νησί και την ύπαιθρο και ήρθαν για πρώτη φορά στην τσιμεντούπολη...!



                                                      

19/9/11

Παγώνοντας το νερό στο ποτήρι!

Σήμερα θα ασχοληθώ με μια ιδέα που ακόμα θέλει δουλειά, αλλά έγινε η αρχή...και ως γνωστό...είναι το ήμισυ του παντώς!

Ήθελα εδώ και καιρό να αποθανατίσω και να "παγώσω" την κίνηση του νερού που πέφτει σε ένα ποτήρι. Τα σχήματα και η δυναμική που αποτυπώνονται είναι πολύ ιδιαίτερα και έχουν πολύ ενδιαφέρον, για μένα τουλάχιστον. Αυτό το πάγωμα της κίνησης και η καθαρότητα της λήψης, είναι κάτι μαγικό...!

Αυτό όμως είναι και το δύσκολο, η καθαρότητα της λήψης! Έχω κάνει ήδη δύο δοκιμές, η μια βράδυ, με τεχνητό φως και σε μαύρο φόντο, και η άλλη νωρίς απόγευμα, σε υπαίθριο χώρο σε άσπρο φόντο. Η πρώτη προσπάθεια πήγε άπατη! Εκτός του ότι το φόντο ήταν ακατάλληλο εντελώς, το ποτήρι αντανακλούσε ολόκληρο το δωμάτιο, ακόμα κι εμένα που έριχνα το νερό, οπότε το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό! Όχι τίποτε άλλο, δε φορούσα και τα καλά μου! Απορρίφθηκαν όλες οι φωτογραφίες επι τόπου, ακαριαία!

Η δεύτερη περίπτωση πήγε καλύτερα. Σωστότερο χρώμα φόντου, λιγότερες αντανακλάσεις (που πρέπει να φροντίσεις από πριν να τις ελέγξεις), αλλά το δύσκολο κομμάτι είναι η εστίαση...!

Χρειάζεται μεσαίο διάφραγμα (θεωρώ ένα f11 θα είναι καλό), γιατί λόγω ζουμ δεν "νετάρει" ο φακός στο πάνω και κάτω μέρος του κάδρου, ούτε και στο πίσω μέρος του ποτηριού, αλλά μόνο μπροστά, με αποτέλεσμα να μην είναι "οξεία" (από το sharp!) η εικόνα. Η δοκιμή έγινε με f5. Όμως για να δουλέψεις με f11 και για να έχεις ταχύτητες γύρω στο 1/500 για να παγώσει η κίνηση και για να μην έχεις κόκκο ανεβάζοντας το iso πάνω από το 200 (με 400 και είχα αρκετό λόγω χαμηλού φωτισμού), χρειάζεται πολύ φως. Επίσης, κάτι άλλο που δυσκολεύει την εστίαση είναι...το κενό! Όλα είναι είτε διαφανή (ποτήρι) είτε λευκά (φόντο), οπότε δύσκολα εστιάζει ο φακός...! Ευτυχώς, βοηθάνε οι σκιές στο ποτήρι και κάπως λύνεται το θέμα με λίγη προσπάθεια!

Συμπέρασμα, μόνο μέρα μεσημέρι, ή με πολύ δυνατό τεχνητό φως, αλλά δεν το προτιμώ για αποφυγή σκιών... Συνηθίζω γενικά να προτιμώ τα φυσικά πράγματα! Η προσπάθεια συνεχίζεται λοιπόν! Ελπίζω σε καλύτερα αποτελέσματα από αυτά που παραθέτω!



Δε φαίνεται λεπτομέρεια λόγω μικρής ανάλυσης, αλλά δεν είναι καλό το αποτέλεσμα! Trust me!

Μείνετε συντονισμένοι λοιπόν, για την επόμενη προσπάθεια! Μέχρι τότε, καλά κλικς!

9/9/11

Ο διαγωνισμός

Το ανάρτησε (πόσταρε ελληνιστί) ένας φίλος στο FB και από εκεί το είδα. Δεν είχα στο μυαλό μου να συμμετάσχω με συγκεκριμένη φωτογραφία. Δεν προσπάθησα να "κατεβάσω" ιδέες. Είπα να είμαι χαλαρός. Θα φωτογράφιζα έτσι κι αλλιώς κάποια πράγματα που είχα στο μυαλό. Αν κάποια ήταν υποψήφια για το θέμα, καλώς. Έτσι κι αλλιώς ήταν καλοκαιρινός διαγωνισμός και ήταν καλοκαίρι, οπότε όλο και κάτι θα ήταν στο θέμα!

Έτσι μόλις γύρισα από διακοπές και είδα τι είχα αποθανατίσει, αποφάσισα να συμμετάσχω με αυτή τη φωτογραφία.

Μου χάρισε τον πρώτο μου έπαινο σε διαγωνισμό! Ένας από τους λόγους που αποφάσισα να φτιάξω το ιστολόγιο αυτό!

Παραθέτω και τον σύνδεσμο του διαγωνισμού.

Διαγωνισμός φωτογραφίας

Να ευχαριστήσω εδώ, την κριτική επιτροπή για τη διάκριση. Πάντα είναι όμορφο να αναγνωρίζεται η δουλειά σου.

Για αρχή...

Λοιπόν, κάτι έπρεπε να γράψω για να ξεκινήσει η διαδικασία. Το σκεφτόμουν ώρα, κοιτούσα την οθόνη και επανασχεδίαζα ξανά και ξανά τη σελίδα για να μου έρθει έμπνευση... Και είναι αυτό που λένε πολλές φορές, ότι ψάχνεις παντού, αλλά δε βλέπεις το προφανές και αυτό που είναι μπροστά σου! Τι θα ήταν πιο προφανές για πρώτο άρθρο...από τον τίτλο του blog?!

L&C λοιπόν... Όχι, δε θα φτιάξω ψηφοφορία για να μαντέψετε, είναι αργά και βαριέμαι να σας ταλαιπωρώ!

Όλα ξεκίνησαν από μια ιδέα για φωτογράφηση (που δεν έχω υλοποιήσει ακόμα, οσονούπω) και σκέψη με τη σκέψη μου ήρθαν οι λέξεις, love and creation. Αγάπη και Δημιουργία. Το νόημα της ζωής, για μένα τουλάχιστον. Όπου υπάρχει Αγάπη, υπάρχει και δημιουργία και όταν δημιουργείς, το αγαπάς αυτό που με κόπο έφτιαξες...

Οπότε είτε το νόημα της ζωής, είτε δυο βασικές έννοιες της ανθρώπινης υπόστασης, είτε ο λόγος που κάθομαι και γράφω αυτό το ιστολόγιο, ο καθείς το παίρνει όπως θέλει! Για μένα είναι ένα και το αυτό! Νόημα της ζωής, φωτογραφία, εγώ...!

Δημοφιλεις αναρτησεις