Πληγωμένη περηφάνεια...

Πληγωμένη περηφάνεια

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Ρεπορτάζ συνέχεια λοιπόν...! Μία εβδομάδα μετά τα γεγονότα με τις φασαρίες και τον νεκρό συμπολίτη μας στο Σύνταγμα, πήγα στη μαθητική παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου. Σκοπός μου ήταν να καταγράψω το κλίμα και τη "μυρωδιά" της ατμόσφαιρας. Η παρέλαση θα γινόταν κανονικά (ελπίζαμε τουλάχιστον), αλλά ο κόσμος είναι ακόμα αγανακτισμένος, ιδίως μετά και το χτεσινό (27/10/2011) "κούρεμα" της οικονομίας μας.

Είναι αλήθεια ότι δεν έχω πάει εδώ και πάρα πολλά χρόνια σε παρέλαση στο Σύνταγμα. Την τελευταία φορά όμως που έγινε αυτό, στην παιδική μου ηλικία ακόμα, θυμάμαι ότι ήμασταν πολύς κόσμος, με σημαιάκια και ζητωκραυγές ακριβώς δίπλα στην παρέλαση, εκεί που περνούσαν τα παιδιά. Το σχοινί που υπήρχε για να οριοθετεί το χώρο των θεατών από την παρέλαση, τεντωνόταν από το σπρώξιμο του πλήθους στην προσπάθειά του να πάρει καλύτερη θέση και οι αστυνομικοί μας παρακαλούσαν να πάμε πιο πίσω. Όλα σε κλίμα εορταστικό πάντως...

Προχτές είχαμε κάποιες ομοιότητες ή πιο συγκεκριμένα, την εξής μία, το τεντωμένο σχοινί... Και όχι μόνο το πραγματικό σχοινί, αλλά και την ένταση που επικρατούσε στον αέρα!

Το σχοινί ήταν όντως τεντωμένο, αλλά από βίαια σπρωξίματα του πλήθους που ήθελε να έρθει πιο κοντά στην παρέλαση. Βλέπετε, το κοντινότερο σημείο από το οποίο περνούσαν οι μαθητές ήταν τουλάχιστον είκοσι μέτρα από τη σειρά των θεατών. Ο χώρος ήταν αποκλεισμένος από αστυνομία και όχι μόνο σχοινί, αλλά και κάγκελα! Οι αστυνομία εκπροσωπούταν όχι μόνο από απλούς αστυνομικούς, αλλά και ειδικές δυνάμεις. Σημαιάκια υπήρχαν αλλά δεν κυμάτιζαν ζωηρά και χαρούμενα, απλά κείτονταν στα χέρια των ιδιοκτητών τους. Αντίθετα κυμάτιζαν σημαίες με συνθήματα γραμμένα πάνω τους. Φωνές υπήρχαν, αλλά όχι ζητωκραυγές, παρά μόνο συνθήματα κατά της κυβέρνησης και της αστυνομίας που "δεν άφηνε το λαό να διαδηλώσει και του στερούσε το δικαίωμα να είναι κοντά στα παιδιά του που παρελαύνουν", όπως επίσης και το ότι "έριχνε λάδι στη φωτιά με την παρουσία της". Εκπρόσωποι της κυβέρνησης δεν υπήρχαν, παρά μόνο η Υπουργός Παιδείας που άκουσε ουκ ολίγα συνθήματα που δεν μπορώ να αναφέρω εδώ... Πολλές διαφορές με την προ ετών αντίστοιχη εμπειρία μου είναι η αλήθεια...

Στο τέλος της παρέλασης το κοινό προσπάθησε να κινηθεί προς τη Βουλή να διαμαρτυρηθεί, η αστυνομία έκανε προσπάθειες παρεμπόδισης της κίνησης υπό τον φόβο της απειλής επεισοδίων κι εκεί κάπου ηλεκτρίστηκε περισσότερο η ατμόσφαιρα. Τελικά έφτασαν μπροστά στο πεζοδρόμιο της Βουλής και μέχρι εκεί επετράπηκε η πρόσβαση. Κάποια συνθήματα και μια αναστάτωση υπήρξαν, αλλά όχι ακραίες συμπεριφορές. Σίγουρα όμως δεν ήταν μια γιορτή αντάξια του συμβολισμού της εκδήλωσης και του χαρακτήρα που θα πρέπει να έχει. Πολλά συνθήματα παραλλήλιζαν την κατοχή του 1940 με τη σημερινή κατάσταση, συνθήματα για "προδότες" και άλλα τέτοια παρόμοια... Όχι ευχάριστα πράγματα...

Από την άλλη όμως, ίσως όλα αυτά οδηγήσουν κάπου καλύτερα, ίσως και όχι... Κανείς δεν ξέρει, μόνο ο χρόνος θα δείξει... Η αλήθεια πάντως είναι, όπως μας έχει διδάξει και η ιστορία, ότι αλλαγές χωρίς δράση δεν έγιναν ποτέ...! Το μόνο που δεν ξέρουμε είναι αν αυτές οι αλλαγές θα είναι καλύτερες ή χειρότερες! Βάσει ιστορίας πάντως θα υπάρξουν! Ο καιρός θα δείξει κι εγώ θα καταγράφω...!